Υγεία
Η εγκατάσταση δίπλα στη θάλασσα, σ’ έναν αποκαλούμενο «μπλε χώρο», έχει συνδεθεί με τη μείωση 17% του ποσοστού θνησιμότητας παγκοσμίως.
Μια μελέτη αποκάλυψε ότι το να ζεις σε απόσταση 250 μέτρων από ένα παραθαλάσσιο περιβάλλον βοηθά στη μείωση των επιπέδων του στρες, με τη μυρωδιά και τους ήχους να προσφέρουν ένα «υπέροχο τονωτικό».
Προφανώς, δεν μπορούμε όλοι να ζήσουμε δίπλα από την παραλία αλλά κάθε ενασχόληση με το νερό, ακόμα και ένας κολπίσκος, μπορεί να προσφέρει μια σωτηρία για τον μαχόμενο εγκέφαλό μας.
Τι είναι η «θεωρία της μπλε σκέψης»;
Τον ορισμό επινόησε ο θαλάσσια βιολόγος, Dr Wallace J. Nichols. Μετά από χρόνια που αφιέρωσε στην έρευνα και την προστασία των θαλάσσιων χελωνών, ο Nichols άρχισε να μελετά την επίδραση που έχει το νερό στο ανθρώπινο σώμα και τον εγκέφαλο. «Όταν βλέπεις νερό, όταν ακούς νερό, πυροδοτεί μια απάντηση στον εγκέφαλό σου ότι βρίσκεσαι στο σωστό μέρος», ανέφερε χαρακτηριστικά. Η προσωρινή επαφή με το νερό – και ιδιαίτερα το καθαρό νερό, εξ ου και η χρήση της λέξης «μπλε» από τον Nichols – είναι μια μορφή θεραπείας άγχους, ικανή να προκαλέσει μια κατάσταση διαλογισμού.
Πώς να το κάνεις πράξη
Έρευνες για φυσικά τοπία , γαλάζιους χώρους και άσκηση στην παραλία, αναδεικνύουν όλες τις θετικές μεταμορφώσεις που βιώνει το σώμα κοντά στο νερό:
Απελευθέρωση ορμονών, μειωμένος καρδιακός ρυθμός, επίγνωση. Ο Nichols μίλησε για την «προβλεψιμότητα» των κυμάτων που πέφτουν σε μια παραλία και το πώς αυτός ο οικείος, απαλός και λίγο υπνωτικός ήχος μπορεί να προκαλέσει μια χαλαρή κατάσταση. Υπάρχει λόγος που είναι εύκολο να μην κάνεις τίποτα στην παραλία. Μόλις πέσει η κορτιζόλη, είναι πιο εύκολο να σκεφτόμαστε χωρίς να ανησυχούμε.
Δεν χρειάζεται να κάνεις μια κρύα βουτιά. Δεν χρειάζεται να κάνεις διαλογισμό ή αυστηρή προπόνηση. Απλώς μπορείς να περάσεις δίπλα από το νερό, να το παρακολουθήσεις και να επιστρέψεις στο σπίτι.
Από μόνη της είναι μία διαδικασία που θα σε χαλαρώσει, θα σε κάνει να ξανασκεφτείς την καθημερινότητα και τις προτεραιότητές σου και θα σου προσφέρει ευεξία.
