Χόρχε Φουσάρο: Ο Αργεντίνος γιατρός που επισκέπτεται αμισθί απομακρυσμένες και εξαθλιωμένες περιοχές της χώρας του

Ιδιαίτερα μεγάλες εκτάσεις με την καλή έννοια, έχει πάρει η ιστορία του Χόρχε Φουσάρο, ενός γιατρού από την Αργεντινή, ο οποίος προχωρά σε ένα θεάρεστο έργο καθώς βοηθά συμπολίτες του που ζουν σε απομακρυσμένες και φτωχές περιοχές της χώρας του, χωρίς να λάβει κάποιο σοβαρό αντίτιμο.

Σύμφωνα με τον Independent, ο γιατρός αυτός οργανώνει ιατρικές εκδρομές τρεις φορές το χρόνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο Cerro Chañi στο Jujuy.

Ο Fusaro δεν είναι μόνο ο μόνος γιατρός που βλέπουν πολλοί άνθρωποι, αλλά μερικές φορές είναι και ο μόνος ξένος, ο οποίος μάλιστα διασχίζει τους κακοτράχαλους δρόμους με ένα μικρό γάιδαρο.

Όπως σημειώνεται από μαρτυρίες ντόπιων κατοίκων, οι γιατροί μπορεί να είναι οι μόνοι εκπρόσωποι του κράτους που φτάνουν σε αυτή την ορεινή περιοχή.

Και αυτό γιατί, όπως εξηγούν, στα μέρη τους δεν υπάρχουν σχολεία, αστυνομία ή ταχυδρομικές υπηρεσίες.

Ο Fusaro όχι μόνο περιθάλπει τους κατοίκους και αφήνει αρκετά φάρμακα για τα κιβώτια πρώτων βοηθειών τους, αλλά τους βοηθάει και με τη γραφειοκρατία, χρησιμεύει ως μεταφορέας αλληλογραφίας για την παράδοση σημαντικών εγγράφων σε συγγενείς στην πόλη και οργανώνει εκπαιδευτικά σεμινάρια, μεταξύ άλλων.

«Η ιδέα μου για το μοίρασμα είναι ουσιαστική. Αξιοποιούμε στο έπακρο τον σύντομο χρόνο που περνάμε στις κοινότητες και προσπαθούμε να ζήσουμε όπως εκείνοι, ακόμα και αν χρειαστεί να κόψουμε ξύλα ή να περπατήσουμε για ώρες για να φέρουμε νερό, το κάνουμε.

«Με αυτόν τον τρόπο, κατανοούμε τις προσπάθειες και τις ανησυχίες τους, τους πόνους που μπορεί να έχουν στο γόνατο ή τη μέση τους.

Αν δεν έχουν κρεβάτι και πρέπει να κοιμηθούμε σε ένα δέρμα προβάτου, το κάνουμε- αν έχουν μόνο σούπα το βράδυ, τρώμε σούπα.

Αυτό μας βοηθά να σκεφτούμε ιατρικές λύσεις στο πλαίσιο των δυνατοτήτων και της καθημερινότητάς τους» ανέφερε σε σχετική του συνέντευξη ο Χόρχε Φουσάρο.

«Είμαι πολύ χαρούμενη όταν βλέπω τον γιατρό να φτάνει με το μουλάρι του. Φέρνει τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε εδώ και μήνες.

Η δουλειά με τα ζώα είναι δύσκολη- είμαστε γέροι και το σώμα μας πονάει» είπε η Doña Virginia, μια γυναίκα που μένει εκεί και δέχεται της ιατρικής περίθαλψης και των υπηρεσιών του γιατρού.

Μάλιστα, όπως διατείνεται η συγκεκριμένη γυναίκα, το αντίτιμο που λαμβάνει ο γιατρός είναι μηδαμινό, με τα έξοδά του κατά τη διάρκεια της διαμονής του, να είναι το μόνο κόστος, που πολλές φορές ακόμα και αυτό το καλύπτει ο ίδιος.